ความรู้สึกว่าไม่พอใจของราษฎรเริ่มถึงจุดระเบิดตอนวันที่ 19 เดือนสิงหาคม คริสต์ศักราช 1978 ซึ่งตรงกับเดือนรอมฎอน ได้เกิดเหตุไฟลุกร้ายแรงในโรงหนังที่เมืองอะบาดาน
MGWIN88 มีคนเสียชีวิต 387 คน รัฐบาลได้ออกข่าวสารว่าพวกศาสนานิยมหัวรุนแรงเป็นผู้อยู่เบื้องหลัง แต่ว่าเมื่อตำรวจไม่อาจจะหาผู้กระทำความผิดได้ก็ทำให้ประชากรโกรธเคืองรัฐบาล แล้วก็มีการคัดค้านตามเมืองต่างๆส่วนศัตรูของชาห์เป็นอายะตุลลอฮ์ โคมัยนี แม้ว่าจะถูกขับไล่ไปยังประเทศอิรัก 12 ปี แล้วก็ตอนหลังถูกรัฐบาลอิรักวิงวอนให้ออกไปต่างประเทศประเทศ โคมัยนีก็เลยได้ย้ายถิ่นไปอยู่ประเทศฝรั่งเศส แม้กระนั้นโคมัยนีก็ใช้การอัดเสียงใส่เทปติดอยู่สเซตได้กระทำอัดซ้ำแล้วก็กระทำเผยแพร่แก่นักเรียนพลเมือง และก็แผ่ขยายถึงนิสิตประเทศอิหร่านในต่างถิ่นด้วย ข้างหลังเรื่องเศร้าที่เมืองออบอดอน สามัญชนในเตหะรานได้รวมกันต่อต้านชาห์ เผาธงชาติ ถือป้ายใจความ แยงกี้ โกโฮม ชาห์จำเป็นต้องลาออก แล้วก็ โคมัยนีจำต้องดูแลประเทศอิหร่าน มีสตรีแต่งตัวด้วยชุดสีดำสวมหุ้มหัวปริมาณมาร่วมขบวนด้วย ขบวนได้ปะทะกับทหาร ทำให้มีผู้ตาย และก็เจ็บผู้คนจำนวนไม่ใช้น้อย ภายหลังเรื่องราวนี้ ก็เกิดเหตุการณ์คัดค้านระลอกแล้วระลอกเล่าตามหัวเมืองอื่น ลูกจ้างนับแสนคนนัดหมายหยุดงาน พนักงานรัฐวิสาหกิจ บรรดาอาจารย์ คุณครู เด็กนักเรียน นิสิต ต่างร่วมกันคัดค้าน การต่อต้านครั้งใหญ่ที่สุดเกิดขึ้นอีกรอบตอนวันที่ 10 ธ.ค. คริสต์ศักราช 1978 ซึ่งเป็นวันนึกถึงการตายของโต๊ะอิหม่ามฮุเซน วันนั้นพสกนิกรนับล้านได้ออกมาชุมนุมกันบนถนนแล้วก็ที่ส่วนรวม มีการยกรูปโคมัยนี มีการตวาดด่าว่าอเมริกา และก็เรียกร้องเมืองอิสลาม
MGWIN88
